 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Па тлумных вуліцах сталіцы
Каціўся зьлітак залаты.
Вішчэлі дзіка маладзіцы:
– Куды ён коціцца, куды?!
За ім сьпяшаліся мужчыны
У торбах несучы віно.
І павылазілі з машынаў
Усе, хто не хадзіў даўно.
Цыганкі зь дзетварой мурзатай
Нядолю лаялі услых.
Фуражкі скінуўшы, салдаты
Неадставалі ад усіх.
І іншаземцы беглі сьмела,
І прастытуткі, і дзялкі.
І на мятле Яга ляцела,
Сабакі вылі, як ваўкі.
І вершы кінуўшы, паэты
Таксама беглі, – хто як мог.
І пыл падняўся па-над сьветам,
Ажно закашляўся пан Бог.
Сьвятыя паўцякалі з раю,
А зь пекла грэшнікі ўцяклі.
І не было канца і краю
Пагоні дзікай на зямлі.
А зьлітак залаты каціўся,
І д’ябал гучна рагатаў.
Аб камень зьлітак той разьбіўся
І кучаю брыдоты стаў.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
